To się nazywa oko! Upolował rosyjską rakietę starym karabinem maszynowym

Jak poinformował dowódca Połączonych Sił Zbrojnych Ukrainy, generał Serhij Najew, ukraiński żołnierz użył "zabytkowego" karabinu maszynowego Browning do zestrzelenia rosyjskiego pocisku manewrującego. Do zdarzenia doszło w czasie jednego z nocnych ataków Rosji, podczas którego - według oficjalnych informacji Sił Powietrznych Ukrainy - zniszczono 21 z 41 rakiet wystrzelonych przez Kreml. Część z nich została przechwycona przez mobilne ukraińskie grupy ogniowe, a przynajmniej jedna przez amerykański karabin maszynowy Browning M2.

Słyszeliśmy już o podobnych akcjach Ukraińców i wystarczy tylko przypomnieć oddział sędziów, którzy zamienili togi na karabiny maszynowe i dołączyli do paramilitarnej formacji Mriya. Wyposażeni w "zabytkowe" wyposażenie, w tym radzieckie karabiny maszynowe Maxim z 1944 r. i czechosłowackie karabiny maszynowe ogólnego przeznaczenia z 1964 r., biegają po dachach Kijowa i z sukcesami polują na irańskie drony-kamikadze Shahed-136. Każde podobne trafienie zasługuje jednak na uznanie, a szczególnie z udziałem naprawdę wysłużonej broni, jak Browning M2 zaprojektowany przez Johna Browninga tuż po zakończeniu I wojny światowej.

Generał Najew udostępnił film pokazujący wyjątkową celność i szybką reakcję ukraińskich obrońców. Na nagraniu widać, jak karabin maszynowy Browning M2 celuje i trafia nadlatującą rakietę, podczas gdy pocisk rakietowy ziemia-powietrze systemu obrony przeciwlotniczej wieńczy dzieło. Do przechwycenia doszło podczas nocnego rosyjskiego ataku rakietowego, podczas którego ponad dziesięć bombowców Tu-95MS i pięć bombowców Tu-2M3 wystrzeliło rakiety w różne ukraińskie miasta, w tym Kijów, Charków i Pawłograd - to niestety "nowa" ponura rzeczywistość toczącej się wojny, bo Moskwa nasiliła w ostatnich tygodniach tego typu ataki.

Browning M2 to wielkokalibrowy karabin maszynowy, który działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Tak jak wspomnieliśmy, prace nad nim ruszyły niedługo po I wojnie światowej, prototyp powstał w 1921 roku, a broń trafiła do produkcji w 1932 roku i jest wytwarzana do dziś.

W 1933 roku doczekała się pierwszej modernizacji, tj. ujednolicenia komory zamkowej i większości podzespołów, dzięki czemu spadły koszty produkcji. Na tej podstawie powstało wiele odmian Browning M2, m.in. odmiana chłodzona wodą dla marynarki wojennej, chłodzona powietrzem dla lotnictwa oraz chłodzona powietrzem z ciężką lufą dla broni pancernej.

Maksymalny zasięg Browning M2 wynosi 4200 metrów, a praktyczny ok. 2000 m, jeśli wykorzystywany jest na trójnogu lub zamontowany na pojeździe. Wykorzystywany jest do wielu misji, m.in. jako broń wsparcia piechoty, karabin przeciwlotniczy na okrętach, uzbrojenie w transporterach opancerzonych, karabin maszynowy na wieżach niektórych czołgów, uzbrojenie samolotów czy uzbrojenie montowane w drzwiach niektórych śmigłowców.