Rosjanie zbierają wiśnie w Ukrainie. A nie, to nowa genialna taktyka

Siły rosyjskie niezmiennie przodują w wojennych "innowacjach wojskowych", są pionierami w montażu klatek ochronnych na czołgach i innych pojazdach opancerzonych, montowali opony samochodowe na bombowcach, by je ukryć i podjęli się trudnego zadania namalowania floty powietrznej w bazie Engels-2. Teraz z kolei włączyli do swojego arsenału maszyny rolnicze, bo kilka dni temu w Ukrainie zaobserwowano rosyjski zespół obsługujący broń przeciwpancerną z wysięgnika zamontowanego na ciężarówce do zbierania wiśni. Podniesiony na dużą wysokość kosz służy jako punkt obserwacyjny, oferujący imponujący widok na otoczenie i możliwość obserwacji ukraińskich czołgów, pojazdów opancerzonych i konwojów.

I co ciekawe, chociaż na pierwszy rzut oka taktyka ta może wydawać się niekonwencjonalna i wyjątkowo "rosyjska", to koncepcja ma swoje korzenie w Niemczech z czasów zimnej wojny. Jest tylko jeden problem, dynamika pola bitwy była wtedy zupełnie inna i w tamtych czasach podwyższona platforma dla przeciwpancernych pocisków kierowanych faktycznie zapewniała znaczną przewagę. Pozwalała dostrzec niewidoczne inaczej jednostki wroga, eliminując naturalne przeszkody i wykorzystać pełny zasięg operacyjny broni, a zwalczanie tych instalacji było trudne ze względu na ich umiejscowienie nad terenem lub wierzchołkami drzew. A dziś? Dziś przypomina raczej kultową już scenę ze Shreka, w której Osioł krzyczy "Wybierz mnie, mnie wybierz!".

Owszem, operator przeciwpancernych pocisków kierowanych wciąż korzysta z tych samych zalet, ale w kontekście współczesnych działań wojennych, szczególnie biorąc pod uwagę to, czego byliśmy świadkami w Ukrainie przez ostatnie półtora roku, ale jednocześnie dosłownie woła o śmierć, bo ryzyko jego zestrzelenia jest ogromne.

Powszechne wykorzystanie bezzałogowych dronów w obecnych konfliktach skutecznie rozwiało pojęcie "mgły wojny", więc przewaga w postaci możliwości pokonywania nierówności terenu przez konstrukcję podwyższoną staje się znikoma. Ukraina dysponuje również dronami szturmowymi z widokiem pierwszoosobowym o zasięgu znacznie przekraczającym zasięg PPK, więc jedyną ochroną dla jego operatora wydaje się duża mobilność i niewidzialność.

Jeśli zaś chodzi o sam przeciwpancerny pocisk kierowany, z którego korzysta rosyjski oddział, to mamy do czynienia z 9M133 Kornet. Jest to względnie nowa broń, opracowana w 1994 roku przez KBP Tuła jako następca systemu 9K113 Konkurs. Pociski 9M133 mogą być odpalane z wyrzutni przenośnych, jak i montowanych na pojazdach (np. transporterach opancerzonych), są kierowane laserowo, powstały z myślą głównie o niszczeniu czołgów (choć są też wersje do zwalczania piechoty) i uznaje się je za jedne z najpotężniejszych rosyjskich PPK. Kornet w wersjach przeciwczołgowych mierzy 1.1 m długości, waży od 29 do 31 kg, porusza się z prędkością maksymalnie 250 m/s, oferuje zasięg między 100 a 8000 m i wyjątkowo skuteczną głowicę kumulacyjną: