Elektroniczne skarpetki, które pomagają lekarzom diagnozować i leczyć cukrzycę

U zdrowych osób organizm rozkłada żywność na glukozę, a kiedy dostanie się ona do krwiobiegu, trzustka uwalnia insulinę - hormon, który sygnalizuje komórkom, aby ją wchłonęły. U pacjentów chorych na cukrzycę ten proces ulega zakłóceniu, na skutek czego komórki nie otrzymują potrzebnej im energii, a cukier gromadzi się we krwi. Wczesne wykrycie choroby może opóźnić jej rozwój, a także zapobiec poważnym powikłaniom, jak uszkodzenie narządów wewnętrznych czy problemy układu sercowo-naczyniowego.

Niestety ze względu na sposób, w jaki cukrzyca się objawia, trudno ją wychwycić we wczesnym stadium. Naukowcy, których badanie zostało właśnie opublikowane przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne, przekonują jednak, że mogli znaleźć nowy sposób. A mowa o elektronicznych skarpetkach wyposażonych w balistokardiograf, czyli narzędzie do nieinwazyjnego rejestrowania mechanicznej czynności serca. 

Wyposażyli w nie 40 osób (połowa z nich chorowała na cukrzycę, a połowa była zdrowa), które wzięły udział w testach stania i chodzenia. W tym samym czasie lekarze wykonywali im również EKG, aby ocenić, jak skarpetka radzi sobie z pomiarami, bo jak wyjaśniają, "BCG wykrywa ruch ciała, gdy serce wyrzuca krew i może potencjalnie zostać wykorzystane do pomiaru tętna i ciśnienia wywieranego na stopy podczas chodzenia".

I jak się okazuje, elektroniczne skarpetki zdały egzamin celująco - były w stanie wykryć cukrzycę, zidentyfikować pacjentów ze słabym krążeniem i zapewnić dokładny pomiar, wskazując niemal identyczne wartości jak EKG. W jaki sposób? Porównanie BCG pacjentów z cukrzycą i grupą kontrolną wykazało, że ci pierwsi "wywierają większy nacisk na śródstopie podczas chodzenia", co umożliwia ich identyfikację.

Oznacza to, że po ustaleniu pewnych norm i wytycznych, skarpetka może być łatwym i nieinwazyjnym sposobem identyfikowania pacjentów chorych na cukrzycę, a także wskazania pacjentów z cukrzycą i słabym krążeniem, którzy mogliby odnieść korzyści z treningu stóp i odpowiedniego chodzenia. Naukowcy nie bez przyczyny skupiają się właśnie na stopach, bo nieleczona cukrzyca może prowadzić do poważnych powikłań nazywanych stopą cukrzycową.

A konkretniej niedokrwiennego i/lub neuropatycznego zespołu stopy cukrzycowej. Pierwsza to efekt przewlekłego niedotlenienia tkanek prowadzącego do ich obumarcia - tworzą się skrzepy, opuchlizny, wrzody, martwice i pęknięcia, stopa ulega deformacji i sinieje. 

Druga jest wynikiem uszkodzenia nerwów obwodowych, powoduje uczucie pieczenia, mrowienia i palenia oraz prowadzi do zmniejszenia czucia, efektem czego jest nieodczuwanie bólu przy otarciach czy uszkodzeniach naskórka. Wspólnym i ostatecznym objawem obu przypadłości jest skrajne wyniszczenie stopy, które prowadzi często do amputacji.