Pentax K-m - zapomniana gwiazda

Rodzina lustrzanek Pentax wzbogaciła się podczas ubiegłorocznych targów Photokina o prosty, amatorski model K-m. Co ma do zaoferowania ten niewielki aparat? Sprawdźmy.

Marka Pentax nie cieszy się w Polsce zbytnią popularnością i jest jakby nieco zapomniana. Owszem, producent ten nie był może nigdy fotograficznym gigantem, ale dzięki wysokiej jakości swoich aparatów zyskał sobie uznanie wiernej (choć nielicznej) rzeszy użytkowników i, mimo, że nie posiada w ofercie modeli z najwyższej półki, jest czasem wymieniany jednym tchem z takimi potentatami jak Canon i Nikon. Czy słusznie? Model K-m pomaga udowodnić, że opinie te niekoniecznie muszą być przesadzone.

Pentax K-m wyposażony został w sensor CCD (23,5 x 15,7mm) o rozdzielczości 10 megapikseli, pracujący pod kontrolą procesora obrazu PRIME. Matryca dysponuje systemami stabilizacji i ochrony przed zanieczyszczeniami, a za ustawianie ostrości odpowiada 5-punktowy system AF. Całość zamknięto w zgrabnym korpusie o wymiarach 122,5x 91,5x 67,5mm. Aparat oferowany jest przez producenta wraz nowymi obiektywami smc DA L 18-55mm (nim posłużyliśmy się podczas naszego testu) lub smc DA L 50 - 200mm.

Reklama

Budowa aparatu

Pentax K-m jest konstrukcją absolutnie amatorską, co znajduje swe odzwierciedlenie nie tylko w niewielkich rozmiarach korpusu, ale i w skromnej liczbie umieszczonych na nim przycisków sterujących. Aparat jest dzięki temu wygodny w transporcie i zapewnia prostą, intuicyjną obsługę. Obudowę lustrzanki wykonano z plastiku, który na pierwszy rzut oka może wydać się nieco tandetny, ale po bliższej analizie okazuje się tworzywem trwałym i solidnym. Na pochwałę zasługuje również sposób wyprofilowania gripu, który mimo swych niewielkich rozmiarów, zapewnia pewny chwyt i dużą wygodę kadrowania.

Największą wadą konstrukcyjną jest natomiast utrudniony (również za sprawą rozmiarów) dostęp do przycisku zwalniania obiektywu. Projektantom Pentaxa tak bardzo zresztą zależało na ograniczeniu wielkości i masy zestawu, że i w samych obiektywach postanowili zastosować plastikowy bagnet, co niekoniecznie musi być rozwiązaniem specjalnie trwałym.

Z przodu korpusu umieszczono przełącznik trybu pracy AF i wspomniany już przycisk zwalniania obiektywu. Na górnej ścianie aparatu, w obudowie gripu, znajdziemy: pokrętło wyboru trybu fotografowania, przycisk kompensacji ekspozycji, programowalny przycisk pomocy (umożliwia on wyświetlanie opisu poszczególnych funkcji, można mu też przypisać ustawienia własne) i spust migawki połączony z włącznikiem zasilania.

Na tylnym panelu (na lewo od wizjera) znajdziemy przycisk podnoszenia lampy błyskowej i jedyne w tym aparacie pokrętło regulacyjne (prawa strona wizjera). Kolejne przyciski funkcyjne znajdują się w kolumnie, na prawo od ekranu LCD. Są to: klawisz podglądu zdjęć, przycisk INFO (wyświetlanie informacji o aktualnych ustawieniach lub o właściwościach zdjęcia), włącznik menu głównego i przycisk usuwania zdjęć.

Nieco dalej na prawo umieszczono natomiast zestaw przycisków nawigacyjnych z klawiszami: zatwierdzania wyboru (OK), balansu bieli, trybu wyzwalania migawki, czułości i trybu pracy lampy błyskowej.

Aparat zasilany jest z czterech akumulatorów typu AA, które umieścimy w komorze u podstawy gripu, a zdjęcia zapiszemy na kartach SD/SDHC wsuwanych do slotu z prawej strony obudowy. Po przeciwnej stronie korpusu znajdziemy natomiast złącza USB, Video i zasilacza zewnętrznego.

Najważniejsze funkcje

Możliwości Pentaxa K-m dostosowano do potrzeb mniej wymagających użytkowników, więc siłą rzeczy liczbę funkcji i ustawień aparatu ograniczono do niezbędnego minimum. Mimo tego lustrzanka jest konstrukcją na tyle uniwersalną, że powinna doskonale sprawdzić się w większości typowych sytuacji fotograficznych.

Czasy otwarcia migawki w K-m wynoszą od 1/4000 do 30 s, a ekspozycja może być regulowana w zakresie od -2 do +2 z krokiem co 1/3 lub 1 EV. Aparat pracować pozwala w trybie automatycznym, automatyki programowej, preselekcji czasu/przysłony i, co ciekawe, w dość oryginalnym trybie preselekcji czułości. Jak na konstrukcję amatorską przystało, w Pentaksie K-m nie mogło też zabraknąć obszernej kolekcji trybów tematycznych. Ich lista obejmuje programy: krajobraz, makro, ruchomy obiekt, portret nocny, zdjęcia z wyłączoną lampą, scena nocna, plaża i śnieg, żywność, zachód słońca, ruchome obiekty przy słabym świetle, dzieci, zwierzęta, świece, muzeum i zdjęcia nocne.

Aparat wyposażono również w duży wybór opcji kolorystycznych takich, jak: jasne, naturalne, portret, pejzaż, żywe (przy każdej z nich regulować będziemy mogli dodatkowo nasycenie, odcień, kontrast i ostrość) oraz monochromatyczne. Korzystając z tej ostatniej opcji, do dyspozycji dostaniemy także pokaźny zestaw filtrów barwnych (zielony, czerwony, żółty, pomarańczowy, purpurowy, błękitny, niebieski i podczerwony) oraz możliwość regulacji: tonacji, kontrastu i ostrości obrazów. Osobną opcję stanowią efekty filtrów cyfrowych. Są one dostępne w ustawieniach: dziecinny, wysoki kontrast, miękki, błyski gwiazd i retro.

Powyższe funkcje będziemy mogli uruchomić przed wykonaniem zdjęcia lub zastosować do obróbki już gotowych fotografii. Wtedy ustawienia kolorystyczne i efekty filtrów posłużą nam jako rozbudowane menu retuszu.

Pentax K-m rejestrować może zdjęcia pojedyncze, seryjne (do 3,5 kl/s) oraz seryjne z autobraketingiem. Migawkę wyzwolimy też przy pomocy opcjonalnego pilota lub dzięki samowyzwalaczowi (2 lub 12 s).

Dostępne w aparacie ustawienia balansu bieli to tryby: auto, światło dzienne, cień, chmury, światło fluorescencyjne (3 opcje), światło żarowe, lampa błyskowa i ustawienia własne. Czułość regulowana może być automatycznie lub w zakresie od 100 do 3200 ISO.

Tryby pomiaru światła to: matrycowy, centralnie ważony - uśredniony i punktowy. Autofokus aparatu pracować może w trybach: pojedynczym, ciągłym i automatycznym (mieszanym). Lampa błyskowa działa natomiast w ustawieniach: błysku wymuszonego, błysku z redukcją czerwonych oczu, automatycznym i automatycznym z redukcją czerwonych oczu. Aparat umożliwia również obsługę lampy zewnętrznej. Siłę błysku ustawimy w zakresie od -2 do +1 z krokiem co 1/3 lub 1 EV.

Gotowe już zdjęcia zapiszemy w plikach typu RAW, JPEG lub obu równocześnie (JPEG'i pozwalają na wybór jednego z trzech stopni kompresji). Ich rozmiar wynosić może 3872x2592, 3008x2000 i 1824x1216 pikseli.

Wizjer i ekran LCD

Wizjer Pentaxa K-m (powiększenie 0,85x, pole krycia 96 proc.) prezentuje fotografującemu właściwie wszystkie informacje, niezbędne do prawidłowego ustawienia ekspozycji i kontrolowania pracy aparatu. Wskazania widoczne w celowniku obejmują m.in.:

- ramkę pól ostrości z polem pomiaru punktowego,

- tryb pracy lampy,

- tryb fotografowania,

- informację o pracy stabilizacji obrazu,

- czas migawki i wartość przysłony,

- komunikat o ustawieniu ostrości,

- czułość,

- wartość kompensacji ekspozycji,

- liczbę pozostałych zdjęć,

- tryb pracy AF.

Sposób prezentacji powyższych danych jest w zasadzie bardzo czytelny, a jedyną wadą wizjera może być fakt, że o ustawieniu ostrości nie poinformuje nas podświetlenie ramki w celowniku, lecz błysk sygnalizatora (ginący trochę wśród pozostałych informacji ) na pasku wskaźników.

Główny wyświetlacz aparatu to 2,7-calowy ekran LCD o rozdzielczości 230 tys. pikseli. Informacje dostępne na monitorze obejmują pełną listę wskazań dotyczących zarówno ekspozycji, jak i uruchomionych w nadym momencie ustawień i funkcji aparatu. Wszelkie informacje, podobnie jak w wizjerze, prezentowane są w bardzo czytelny sposób, co dodatkowo ułatwia obsługę aparatu i odczyt interesujących nas parametrów pracy.

W trybie fotografowania, na ekranie widoczne są wskazania:

- trybu robienia zdjęć,

- czasu migawki/wartości przysłony,

- kompensacji ekspozycji,

- trybu lampy i kompensacji błysku,

- trybu migawki balansu bieli,

- czułości,

- opcji kolorystycznych/efektów filtrów,

- trybu AF,

- pomiaru światła,

- formatu i rozmiaru zdjęć.

Po naciśnięciu przycisku OK, na ekranie pojawi się podręczne menu, w którym (korzystając z pokrętła regulacyjnego) zmieniać będziemy mogli dodatkowo ustawienia: trybu pracy lampy, trybu migawki, balansu bieli, czułości, opcji kolorystycznych i filtrów, trybu AF, pomiaru światła, funkcji redukcji drgań, rozmiaru i typu zdjęć.

Podczas pracy w trybie podglądu z ekranu odczytamy oprócz ww parametrów także: ogniskową, wartość odcienia, nasycenia, kontrastu i ostrości zdjęć. Nie zabrakło też dwóch typów histogramu - luminacji i RGB.

Menu

Jak na prosty aparat amatorski przystało, także menu Pentaxa K-m zbudowane zostało w bardzo intuicyjny, umożliwiający szybką nawigację sposób. Menu podzielono na cztery zakładki oznaczone jako: tryb rejestracji, odtwarzanie, ustawienia i ustawienia niestandardowe.

W pierwszej zakładce znajdziemy ustawienia: opcji kolorystycznych (nazwanych "zdjęciami niestandardowymi") i filtrów, typu zapisywanych plików, ich rozdzielczości i stopnia kompresji, przestrzeni barw, trybu AF, pomiaru światła, punktu ostrości AF, funkcji przypisanych przyciskowi programowalnemu i funkcji redukcji drgań.

Zakładka odtwarzanie kryje w sobie głównie ustawienia regulujące sposób wyświetlania obrazów na monitorze. Dostępne opcje to m.in.: pokaz slajdów, porównywanie dwóch zdjęć, wyświetlanie obrazów prześwietlonych/niedoświetlonych, ustawienie liczby zdjęć wyświetlanych na ekranie.

W omawianej zakładce umieszczono także ustawienia opcji retuszu. Obejmują one np.: dodawanie efektu filtru, zmianę wielkości obrazów, przycinanie zdjęć, konwersję plików RAW na JPEG.

Zakładka ustawienia pozwoli na zmianę takich parametrów jak: język, data czy jasność LCD, natomiast w ostatniej zakładce - ustawienia niestandardowe - regulować będziemy mogli m.in: krok ustawiania ekspozycji/czułości, czas pomiaru ekspozycji, ustawienia blokowania ostrości/ekspozycji, kolejność autobraketingu, redukcję szumów przy długich czasach i wysokiej czułości czy ustawienia balansu bieli dla lampy błyskowej.

Podsumowanie - fotografowanie i jakość zdjęć

O Pentaksie K-m trudno tak naprawdę napisać cokolwiek odkrywczego. Aparat jest konstrukcją bardzo udaną, ale równocześnie nie różni się niczym szczególnym od podobnych sobie modeli oferowanych przez konkurencję. Paradoksalnie, to właśnie ten fakt świadczy o testowanym aparacie najlepiej. Pentax nie jest wszak marką specjalnie popularną, a model K-m może jak równy z równym mierzyć się z amatorskimi lustrzankami największych potentatów - EOS'em 1000D Canona czy Nikonem D60.

Dla początkujących fotografów zaletą nie do przecenienia będzie w tym aparacie łatwość obsługi. Niewielkie rozmiary, ergonomiczne ułożenie przycisków sterujących, czytelny układ menu i wskazań w wizjerze sprawiają, że Pentax K-m jest narzędziem bardzo przyjaznym i prostym w użytkowaniu.

Bardziej zaawansowani miłośnicy fotografii docenią też z pewnością jego funkcjonalność, dzięki której aparat okaże się konstrukcją bardzo uniwersalną i sprawdzi się w większości sytuacji.

Wielką zaletą Pentaxa K-m jest też w końcu jakość zdjęć. Aparatowi należą się szczególne wyrazy uznania za bardzo niski poziom szumów generowanych przez matrycę przy wysokich czułościach i działanie zdefiniowanych ustawień balansu bieli, dzięki któremu fotografie cechują się żywą, nieprzekłamaną kolorystyką.

Trochę więcej zastrzeżeń można mieć natomiast do "kitowego" obiektywu, z którym Pentax K-m jest oferowany. Wadą jest nie tylko, o czym wspominaliśmy wcześniej, zastosowanie w nim plastikowego bagnetu, ale również spora ilość widocznych na zdjęciach artefaktów świetlnych. Zawodny, i to często bez wyraźnej przyczyny, okazuje się także autofokus. Początkującemu amatorowi, który nie rozważa wykorzystania innego szkła niż "kit" nie będzie to pewnie zbytnio przeszkadzać, ale bardziej zaawansowani użytkownicy mogą dość szybko zacząć szukać obiektywu lepszej jakości. Szkoda.

Mimo problemów z obiektywem, Pentax K-m jest jednak z pewnością konstrukcją godną polecenia. Aparat oferuje użytkownikowi praktycznie wszystko, co powinna oferować lustrzanka amatorska, zapewnia wygodę obsługi i dobrej jakości zdjęcia. Ważnym atutem jest także funkcjonalność idąca w parze z niewygórowaną ceną. Na dobry początek wystarczy w zupełności.

Pentax K-m, specyfikacja techniczna:

Matryca: CCD (23,5 mm x 15,7 mm), 10 Mpix

Mocowanie obiektywu: Pentax KAF

Wyświetlacz: 2,7" TFT LCD, 230 tys. pikseli

Czas otwarcia migawki: 1/4000 do 30s

Czułość: ISO 3200

Pamięć: karty SD/SDHC

Zasilanie: 4 akumulatory AA

Wymiary/masa: 122,5 x 91,5 x 67 mm/525g

Plusy:

+ łatwość obsługi

+ wysoki komfort użytkowania

+ dobra jakość zdjęć

Minusy:

- utrudniony dostęp do przycisku zwalniania obiektywu

- jakość optyczna "kitowego" obiektywu.

INTERIA.PL
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy