Ziemia miała kiedyś dwa księżyce

Erik Asphaugh i Martin Jutzi w 2011 r. wysnuli niezwykłą hipotezę powstania Księżyca. Ich zdaniem, ponad 4 mld lat temu wokół Ziemi krążyły dwa księżyce. W wyniku grawitacyjnych dysproporcji, większy przyciągnął mniejszego, a ze zderzenia powstał nasz obecny satelita. Opracowana przez astrofizyków teoria w logiczny sposób wyjaśnia, dlaczego powierzchnia Księżyca po stronie stale odwróconej od naszej planety jest bardziej górzysta, niż ta widoczna z Ziemi.

- Drugi z ziemskich księżyców istniał jedynie przez kilka milionów lat, po czym zderzył się z większym satelitą - tym samym, którego obecnie widzimy na nocnym niebie. Gdyby nie ta kolizja, mniejszy księżyc do dzisiaj orbitowałby wokół Ziemi z taką samą prędkością i po takiej samej trajektorii, co nasz obecny naturalny satelita - powiedział Asphaugh.

Z obliczeń naukowców wynika, że mniejszy satelita miał średnicę ok. 965 km i krążył po tej samej orbicie, co trzykrotnie większy i 25 razy cięższy Księżyc. Silne pole grawitacyjne większego obiektu przyciągnęło mniejszego satelitę. Dzięki stosunkowo małej szybkości (nieco ponad 8 tys. km/h), uderzenie nie było na tyle silne, by stopić skały obu obiektów. Po kolizji pozostała jedynie górzysta i nieregularnie uformowana niewidoczna z Ziemi strona obecnego księżyca.

Aktualnie dominującą w astronomii teorią wyjaśniającą pochodzenie Księżyca jest ta zakładająca, że jest on wynikiem zderzenia młodej Ziemi z planetą wielkości Marsa 4,5 mld lat temu. Asphaugh i Jutzi będą bronić swoich rewelacji na konferencji dotyczącej naszego naturalnego satelity, która jest organizowana przez Royal Society we wrześniu w Kalifornii. Mało prawdopodobne, aby właśnie wtedy zapadły ostateczne decyzje dotyczące genezy Księżyca.

Ziemia jest jedyną planetą w Układzie Słonecznym, która posiada tylko jeden księżyc. Pozostałe obiekty mają ich co najmniej dwa (Mars), kilkadziesiąt (Jowisz, Saturn) albo nie posiadają w ogóle (Merkury).

Link