Skrzydła motyla kluczem do wydajniejszych ogniw słonecznych

Teoretycznie czarny obiekt pochłania światło, które na nie pada, nie odbijając ani jednego promienia. Nigdy jednak nie jest to prawdą. Nawet vantablack - najczarniejsza znana nam substancja zbudowana z nanorurek węglowych - odbija 0,035 proc. padającego światła. Inne przedmioty, które uważamy za czarne, odbijają jeszcze więcej światła.

Motyl Pachliopta aristolochiae rozwijał się w niszach, w których mniej odbijającego się światła zwiększa prawdopodobieństwo przeżycia. Dr Radwanul Siddique z Kalifornijskiego Instytutu Technologii zauważył, że skrzydła motyla są pokryte łuskami ukształtowanymi w nanoskali w taki sposób, by przechwycić pełnię spektrum światła słonecznego.

Zespół Siddique przeanalizował te struktury w szczegółowy sposób, a następnie powielił zaobserwowany schemat w ogniwach słonecznych. Stworzono samoorganizujące się struktury będące mieszaniną dwóch polimerów. Są one znacznie wydajniejsze od stosowanych powszechnie kryształów krzemowych.

W skrzydłach motyla znajdziemy także drobne otwory o średnicy ok. 300 nm. Gęstość otworów wpływa na rodzaj czerni w danym obszarze skrzydła.

Naukowcy stworzyli cienkowarstwowe panele absorbujące, wyjątkowo skuteczne w pochłanianiu większych ilości światła niż promienie padające na materiał pod kątem 50^o. Autorzy uważają, że możliwe są dalsze udoskonalenia, które mogą usprawnić ogniwa słoneczne w przyszłości.