Niebieski Superksiężyc na zdjęciach. Kolejny taki za 14 lat

Sierpień był wyjątkowym miesiącem dla obserwatorów nocnego nieba. Jak co roku, w połowie miesiąca obecne były Perseidy, a początek i koniec sierpnia upłynął pod znakiem dwóch pełni Księżyca. Pierwsza z nich to tzw. Zbożowy Superksiężyc, który mogliśmy obserwować 1 sierpnia. Drugi to Niebieski Superksiężyc. Jak wyglądało to zjawisko na nocnym niebie?

To oczywiście zdjęcie wykonane przy pomocy teleskopu. Zjawisko było jednak na tyle okazałe, że bez problemu dało się je sfotografować przy użyciu telefonu komórkowego lub aparatu cyfrowego - bez specjalistycznych i optycznych narzędzi do obserwacji kosmosu.

Dlaczego Niebieski Superksiężyc to tak wyjątkowe zjawisko? Z kilku powodów - po pierwsze, to druga pełnia Księżyca w jednym miesiącu, stąd też nazwa "Niebieski Księżyc". Pierwsza pełnia w sierpniu miała miejsce pierwszego dnia miesiąca, a z uwagi na czas oczekiwania na pełnię (29 dni 12 godzin 44 minuty i 3 sekundy - miesiąc synodyczny) dwie pełnie Księżyca przytrafiają się raz na jakiś czas. 

Takie wydarzenie ma miejsce średnio raz na 33 miesiące i tym samym 44 razy na 100 lat. Oznacza to, że każdy z nas bez względu na rok urodzenia ma szansę doświadczyć tego zjawiska.

To jednak nie wszystko, bo ostatnia pełnia Księżyca w sierpniu była naprawdę rzadko spotykana. Chodzi o jednoczesne wystąpienie dwóch niecodziennych zjawisk - jedno to Niebieski Księżyc, drugie to Superksiężyc. Druga sytuacja odnosi się do momentu, w którym ziemski satelita zbliża się do naszej planety, wczoraj odległość Księżyca od Ziemi wynosiła 363 603 km.

Sam Superksiężyc stanowi około 25% wszystkich pełni, podczas gdy zaledwie 3% pełni stanowią Księżyce określane przydomkiem niebieski. Co ile lat występuje Niebieski Superksiężyc? Jak podaje NASA, okres oczekiwania jest nieregularny i może wynosić od 10 do 20 lat. Na kolejny Niebieski Superksiężyc przyjdzie nam trochę poczekać - wystąpi dopiero w 2037 roku.

Zobacz też: Indyjski łazik na Księżycu

Nazwa tego wyjątkowego zjawiska może rozbudzać wyobraźnię, wszak chyba nikt z nas nie widział Księżyca w kolorze niebieskim - nic dziwnego, bo w rzeczywistości satelita nie przybiera takiego koloru. Genezy tej nazwy należy doszukiwać się w języku angielskim, a konkretniej w związku frazeologicznym określającym coś niemożliwego.

Co ciekawe, w 1883 roku Księżyc faktycznie mógł przybrać błękitne barwy. Wszystko przez wybuch wulkanu i wyrzucenie do atmosfery dużej ilości pyłów. Te przez dwa lata wpływały na widzialne barwy Księżyca, który wydawał się niebieski.