Mieszkają w naszych organizmach, nie mieliśmy o tym pojęcia. "To szaleństwo"
Badacze analizujący ogrom zamieszkujących ludzkie organizmy drobnoustrojów, natknęli się na zupełnie nową klasę obiektów. "Im częściej zgłębiamy ten temat, tym więcej szalonych rzeczy dostrzegamy", powiedział jeden z ekspertów zajmujących się mikrobiologią. Odkryte byty nazwane zostały obeliskami. Jak mówią naukowcy, kolonizowały mikrobiom ludzki zupełnie niezauważenie - aż do teraz. Badacze dociekają, jaka jest ich funkcja - czy obeliski zagrażają ludzkiemu zdrowiu?
Zróżnicowany, bogaty mikrobiom ludzki od lat budzi ogromne zainteresowanie naukowców i jest przedmiotem wielu badań. Jednym z istotnych aspektów tych analiz jest między innymi znaczenie mikrobiomu dla zdrowia człowieka. Regularne prace badawcze związane z zamieszkującymi nas bytami przynoszą co rusz ciekawe wnioski, dotyczące na przykład odporności.
Podczas jednej z takich analiz odnaleziono zupełnie nowy, nieznany dotąd naukowcom twór, który zamieszkuje nasze organizmy. Badacze nie kryją zaskoczenia. Czym charakteryzują się wirusopodobne obeliski? Dlaczego nie można zakwalifikować ich jako wirusy? Jaki mają wpływ na nasze zdrowie?
Człowiek dla miliardów drobnoustrojów jest niczym Ziemia dla ludzi. Ogrom zróżnicowanych organizmów zamieszkuje każdy kawałek naszego układu pokarmowego. Mają co zasiedlać - całkowita długość układu pokarmowego człowieka wynosi około 8 metrów. Patrząc na skalę, pewnikiem jest, że wśród miliardów różnorodnych bytów żyjących w naszym ciele, część z nich jest nam nieznana.
Teraz badacze zidentyfikowali jeden z takich tworów. W ustach oraz jelitach człowieka mieszkają byty, o których do tej pory nie mieliśmy pojęcia. Najnowsze odkrycie zespołu badawczego, w którego skład wchodzą m.in. eksperci z Uniwersytetu Stanforda zostało przedpremierowo opublikowane w serwisie bioRvix i wskazuje obeliski.
Obeliski to wysokie, smukłe budowle - słupy. Odkryte twory zostały nazwane tak właśnie ze względu na skojarzenia z takimi konstrukcjami. Obeliski pojawiły się w około 10 procentach przebadanego mikrobiomu ludzkiego. Znaleziono je zarówno w jamie ustnej (zawierało je ponad 50 procent pobranych próbek), jak i jelitach. Dogłębna analiza zagadnienia wykazała ponadto, że najwyraźniej różne rodzaje obelisków zasiedlają różne obszary naszego ciała.
Zdaniem autorów badań, którzy odkryli nieznanego wcześniej mieszkańca naszych jelit i ust, są to unikatowe nici RNA, które skolonizowały i pozostały niezauważone w ludzkich i globalnych mikrobiomach. Eksperci zauważyli też, że przynajmniej niektóre rodzaje tych tworów żyją wewnątrz bakterii. Jednocześnie zespół nie był, póki co w stanie zidentyfikować, jaki obeliski mają wpływ na swoich bakteryjnych "żywicieli".
Naukowcy z Uniwersytetu Stanforda wykorzystali specjalne oprogramowanie, które poszukiwało konkretnych fragmentów RNA. Chodziło o typ, który tworzy pętle podobne do tych, jakie występują w wirusach i wiroidach. To właśnie w ten sposób znaleziono przypominające pręciki, układające się symetrycznie struktury, które nazwano obeliskami.
Choć obeliski określono wstępnie jako wirusopodobne, to wiadomo już, że wirusami nie są. Wirus ma bowiem swój materiał genetyczny lub nić RNA, które znajdują się w powłoce białkowej. Obeliski takowej nie posiadają. Konieczne są dalsze badania nad sposobem funkcjonowania obelisków, ponieważ naukowcy mówią, że w rzeczywistości "te elementy mogą wcale nie mieć takiego charakteru".
Na ten moment nie udało się ustalić także, jak obecność obelisków w naszym organizmie wpływa na mikrobiom i zdrowie człowieka. Naukowcy podkreślają jednak, że być może nowo odkryte twory stanowią ogniwo pośrednie pomiędzy wirusami, a jeszcze prostszymi formami. Obeliski zawierają unikatowe geny, których nie znaleziono dotychczas w żywych organizmach.
Wyniki badań zostaną poddane recenzji naukowej i prawdopodobnie obeliski trafią pod dalszą obserwację. Być może za jakiś czas dowiemy się, czym naprawdę są ci tajemniczy mieszkańcy naszego ciała.
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z 90 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!
