Archeolodzy zdumieni. Znaleźli prehistoryczne noże z zębów rekina

Odkrycia dokonała grupa indonezyjsko-australisjich archeologów. Od razu przykuły uwagę licznymi żłobieniami, wskazującymi na ich obróbkę. Stąd badacze zrozumieli, że mają przed sobą przykład niezwykłej prehistorycznej broni.

Dawne ludy zamieszkujące wyspy Pacyfiku często tworzyły różne ostrza z zębów rekinów. Archeolodzy ustalili, że nowo znalezione zęby w przeszłości były mocowane do uchwytów. W ten sposób powstała broń do walk plemiennych oraz rytuałów.

Po kolejnych badaniach odkryto, że mają przed sobą prawdziwy unikat. Nowo znalezione ostrza z zębów rekina są najstarszą tego typu bronią jaką udało się znaleźć. Mają aż 7000 lat, o 2000 więcej niż najstarsze znane pozostałości noży z zębów rekina.

Autorzy odkrycia przypisują te noże kulturze Tolean, ludu koczowniczego, który rozprzestrzenił się na wyspie Sulawesi ok. 3500 lat temu. Nadaje to dodatkowej unikatowości znaleziska, gdyż archeolodzy do tej pory mają naprawdę niewiele pozostałości ludu Tolean.

Termin Tolean rozpowszechniony jest w anglosaskiej nauce i w przełożeniu oznacza "leśnych ludzi". Toleanie zajmowali wyspę Sulawesi, zanim dotarli tam przedstawiciele neolitycznych kultur z Azji kontynentalnej.

Według archeologów odnalezione noże z zębów mają ślady przecinania mięśni i kości, z większą ilością uszkodzeń niż naturalnie występują u rekinów. Była to dosyć nietrwała broń, ze względu na fakt, że zęby tych ryb nie są zbyt dobrym materiałem.

Owszem były niezwykle ostre i nadawały się jako broń do głębokich cięć. Jednak bardzo łatwe się tępiły, nie pozwalając ich wykorzystywać do utylitarnych zadań. Stąd potrzebny był ich stały zapas, zapewniany przez rybołówstwo.

Niemniej ich popularność wśród dawnych ludów wysp Pacyfiku wynika z faktu, że często nie posiadały innych materiałów. Większość z nich znała głównie neolityczne techniki tworzenia narzędzi, aż do kontaktów z Europejczykami w XVII i XVIII wieku. Przy tym rekiny były głęboko zakorzenione w kulturze ludów Pacyfiku.