Archeolodzy w Wielkiej Brytanii odkryli wielką sieć rzymskich dróg

Głównym celem programu było poszukiwanie nowych fragmentów rzymskich dróg, bazując na skaningu laserowym. Naukowcy w odnalezieniu struktur posłużyli się systemami zaawansowanego modelowania, które analizują dane pochodzące właśnie z laserowego skaningu oraz dane dotyczące ryzyka powodziowego. 

Naukowcy od dawna są świadomi, że w Wielkiej Brytanii istnieją drogi wybudowane przez dawnych Rzymian. Jednakże teraz udało im się zmapować całą ich sieć. Możliwe było to dzięki współpracy z wolontariuszami, a także przy wsparciu National Lottety Heritage Fund w ramach inicjatywy Digital Skills for Heritage. Zespół naukowców przeanalizował dane otrzymane ze wspomnianych wcześniej modeli i odkrył około 100 km nowych rzymskich traktów.

Jak powiedział dr Christopher Smart, specjalista w dziedzinie archeologii krajobrazu i dziedzictwa Cesarstwa Rzymskiego w University of Exeter: - Pomimo ponad 70 lat nauki, opublikowane mapy rzymskiej sieci drogowej w południowej Brytanii pozostały w dużej mierze niezmienione i wszystkie konsekwentnie pokazują, że na zachód od Exeter, Roman Isca, było niewiele solidnych dowodów na istnienie systemu [rzymskich - red.] dróg dalekobieżnych.

Dodał także: - Niedawna dostępność pokrycia LiDAR dla Wielkiej Brytanii zapewniła środki do zmiany naszego rozumienia rzymskiej sieci drogowej, która rozwinęła się w prowincji i nigdzie indziej niż w hrabstwach daleko na południowym zachodzie.

Przed badaniami prowadzonymi w ramach Narodowego Programu LiDAR brytyjskiej Agencji Środowiska, zaledwie 11 proc. obszaru Devon i Kornwalii było zeskanowane. Taki stan rzeczy wręcz uniemożliwiał prowadzenie specjalistycznych i szczegółowych archeologicznych badań wieloobszarowych.

Jednakże mimo sukcesu, badany obszar pozostał niejednolity i fragmentaryczny w pokryciu rzymskimi drogami. Naukowcy wskazali, że duże obszary nie zawierały śladów dawnych traktów. Aby temu zaradzić, specjaliści opracowali nowy model, który w "inteligentny sposób" wypełniał luki w "prawdopodobnym układzie sieci drogowej".

Naukowcy działanie modelu oparli tzw. ścieżki najmniejszego kosztu, czyli optymalnych połączeń między co najmniej dwoma miejscami. Jednocześnie do modelu włączyli metodę sieci mobilności ogniskowej oraz metodę korytarzy tranzytowych, które obejmowały stałe rzymskie fortyfikacje wojskowe, czy dawne osady ludzkie.

Dzięki wskazanym algorytmom naukowcom udało się odkryć dodatkowych 13 kilometrów rzymskich dróg. Wydaje się to niewiele, lecz w skali szczątkowego zachowania się tego typu struktur w skali kraju, jest to naprawdę dużo.

Jak powiedział dr João Fonte z University of Exeter: - Jeśli chodzi o chronologię, jest prawdopodobne, że proponowana sieć jest połączeniem istniejących wcześniej szlaków prehistorycznych, dróg rzymskich kampanii wojskowych lub "dróg taktycznych", formalnie przyjętych do prowincjonalnego systemu komunikacyjnego, oraz tych zbudowanych w czasie pokoju w całkowicie cywilnym kontekście.

Dodał również: - Ten ewolucyjny model jest wspierany przez fakt, że sieć nie tylko łączy bezpośrednio rzymskie forty i ich zaplecze, które często są połączone odgałęzieniami, ale zamiast tego, wydaje się służyć szerszemu celowi, niż jest to wymagane przez zaopatrzenie wojskowe.

Z kolei dr Smart wskazał, że: - Ta sieć, zidentyfikowana za pomocą skanów i modelowania z wykorzystaniem narzędzi GIS, może posłużyć do przewidywania lokalizacji osad, które są nam jeszcze nieznane. Nowe dowody archeologiczne, w tym proponowane tutaj na istnienie szeroko zakrojonej rzymskiej sieci drogowej, wzywają do ponownego rozważenia stopnia inwestycji kapitałowych w infrastrukturę i rozwoju bardziej złożonej hierarchii sieci osadniczej w rzymskiej południowo-zachodniej Brytanii.