Czym różnią się telewizory wiodących producentów?

Ekran QLED a OLED - podstawowa różnica

Topowe telewizory korzystają z zupełnie innego rodzaju ekranów. Firmy takie jak Panasonic, Sony czy Philips postawiły na technologię OLED, czyli ekran, którego podstawą są diody organiczne. Telewizory Samsung korzystają natomiast z technologii QLED, w praktyce będącej udoskonaloną wersją ekranów LCD. Jak działają obydwie technologie?

QLED - telewizor Samsung z kropką kwantową

Telewizory QLED UHD 4K są tak naprawdę telewizorami LCD, które jednak do wyświetlania obrazu wykorzystują technologię kropek kwantowych, rozmieszczonych pomiędzy niebieskim źródłem światła a filtrami kolorów. Umożliwiają one osiągnięcie ponad miliarda odcieni barw, zapełniających prawie w 100% paletę DCI-P3.

OLED - dioda organiczna

Panasonic postawił na rozwijanie technologii OLED, czyli ekranów wykorzystujących do działania diody organiczne. Największą zaletą tego rozwiązania jest to, że matryce OLED nie stosują dodatkowych źródeł światła, bowiem światło wytwarzane jest przez same piksele. Pozwala to na osiągnięcie doskonałego kontrastu oraz idealnej czerni.

Telewizory z technologią OLED osiągają więc coś, co - w wyniku stosowania podświetlenia - niemożliwe jest dla ekranów LCD. Technologia ta ma jednak pewne wady: kontrowersje budzi kwestia powidoków, które np. w wyniku długotrwałego wyświetlania tego samego obrazu mogą szybko zaburzyć działanie matrycy. Ciągle wydaje się też nierozstrzygnięta kwestia żywotności tego typu paneli.

HDR - Dolby Vision i HDR10+

Zarówno telewizory Sony, jak i prawie każdy telewizor Samsung, obsługują technologię UHD 4K oraz HDR. Jednak w przypadku HDR obydwaj producenci zdecydowali się na zaimplementowanie dwóch różnych standardów jego obsługi, bowiem Sony skupiło się na rozwijaniu formatu Dolby Vision, a Samsung - HDR10+.

Większa szczegółowość obrazu

Ujmując najprościej: materiał zapisany w standardzie Dolby Vision lub HDR10+ dostarcza telewizorowi zdecydowanie większej ilości informacji o obrazie, pozwalając mu na wyświetlanie każdej klatki materiału z odrębnie określoną rozpiętością tonalną. Obraz dzięki temu jest niezwykle szczegółowy i bliski wizji reżysera filmu czy serialu.

Jednak telewizory wyposażone w Dolby Vision lub w HDR10+, aby wykorzystać swoje możliwości, muszą otrzymać materiał źródłowy, który będzie zapisany w danym formacie. Na tę chwilę wydaje się, że większe pole wyboru jest w przypadku Dolby Vision, niemniej HDR10+ - w przeciwieństwie do Dolby Vision - opiera się na darmowej licencji, co może spotęgować jego popularność.

Rozwiązania Smart TV

Telewizory Samsung, Sony i Philips różnią się także pod względem rozwiązań typu smart TV. Przede wszystkim działają one w oparciu o inne systemy operacyjne: urządzenia Sony i Philips wykorzystują system AndroidTV, a każdy telewizor Samsung - system Tizen. Ich możliwości są zbliżone, ale obydwa rozwiązania nieco różnią się w kwestii sterowania telewizorem.

Różne podejścia do kwestii "smart"

Telewizor Samsung wyposażony jest w pilot One Remote - który można też wykorzystywać do obsługi innych urządzeń - takich jak soundbary czy konsole. Piloty Philips i Samsung posiadają również możliwość głosowego sterowania odbiornikiem. Dodatkowo wszystkim urządzeniami można sterować za pomocą smartfona czy tabletu!

W kwestiach "smart" Samsung poszedł jednak nieco dalej i zminimalizował kwestię nadmiernego okablowania telewizora: wiodące modele wyposażone zostały w przewód One Invisible Connection, który jako jedyny podłączany jest do odbiornika. Kabel ten odchodzi do zewnętrznego modułu One Connect, do którego wpięte zostaną wszelkie inne sprzęty.

Telewizory z innymi możliwościami

Oczywiście to od Was zależy, którą ofertę uznacie za lepszą dla siebie. Niektórych skuszą świetne kontrasty w telewizorach OLED, a innych pewniejsze matryce QLED UHD 4K, które posiada każdy topowy telewizor Samsung. Decydując się na urządzenie któregoś z wiodących producentów, warto zapoznać z parametrami różnych modeli, różnice są bowiem dość wyraźne.