Narodziny telewizji i John Logie Baird

Baird chciał stworzyć technologię, która umożliwiałaby wysłanie ruchomych obrazów z jednego źródła do drugiego. W latach 20. minionego wieku istniały już urządzenia, które umożliwiały wyświetlanie obrazu. Na rynku nie można było jednak znaleźć produktu, który dzisiaj nazwalibyśmy "telewizorem".

Osobą, która zmieniła ten stan rzeczy był właśnie szkocki wynalazca. Do tworzenia pierwszych, prototypowych jeszcze odbiorników wykorzystał nożyczki, fragmenty roweru, wosk, klej, igły i pudełko po kapeluszach. Jego wielkie odkrycie miało jednak dopiero nadejść.

W październiku 1925 roku Baird wykorzystał analogowe fale do przesłania protoplasty sygnału wideo. Wszystko odbyło się na terenie jego warsztatu. Materiał wysłano z piętra na parter. Był to krok milowy w rozwoju telewizji i transmisji telewizyjnej.

Rok później przeprowadzono pierwszą publiczną prezentację w Londynie, dalej przyszła pora na przesłanie sygnału z Londynu do Glasgow - w sumie 704 kilometrów. Potem pokonano Atlantyk, przesyłając sygnał telewizyjny ze stolicy Wielkiej Brytanii do Nowego Jorku.

Szkot szybko dostrzegł finansowy potencjał swojego wynalazku, zakładając w 1928 roku firmę  Television Development Company. Pierwszą transmisją na żywo w historii była zorganizowana przez niego relacja z derbów w Epsom, w 1931 roku. Natomiast telewizor produkcji Bairda trafił do  powszechnej sprzedaży w 1930 roku i miał wymiary 60 na 150 cm.

Jak działał ten wynalazek?

Telewizor stworzony przez Bairda można określić mianem mechanicznego. Dlaczego? Urządzenie wykorzystywało do analizy obrazu (w kamerze) i jego dalszej syntezy (w odbiorniku)  ruchome elementy mechaniczne. Podstawą telewizora Bairda była tzw. tarcza Nipkowa (wynalazek z 1884 roku), czyli obrotowy przedmiot z kwadratowymi otworami wzdłuż spiralnej linii. Przez otwory kolejno przechodził promień świetlny składający obraz.

Tarcza była umieszczana pomiędzy przedmiotem oświetlanym (takim, z którego chciano otrzymać obraz), a komórką fotoelektryczną. W ten sposób promienie światła odbitego od poszczególnych części przechodziły przez kolejne otwory tarczy na fotokomórkę, a ta z kolei modulowała prąd żarówki oświetlającej przedmiot. W odbiorniku światło (jaśniejące bądź ciemniejące) było przekazywane poprzez otwory obracającej się tarczy na ekran. Na ekranie pojawiał się wówczas obraz  przedmiotu [fragment zredagowany za Wikipedia.pl].

System telewizyjny stworzony przez szkockiego inżyniera wykorzystywany był przez BBC do 1937 roku. Koszty produkcji, a także zagrożenia związane z łatwopalnymi materiałami wykorzystywanymi do realizowania materiałów przy pomocy jego patentów sprawiły, że zdecydowano się przejść na platformę telewizji stworzonej przez firmę Marconi-EMI. Tańszą i prostszą w obsłudze. BBC korzystało z niej do lat 60.

Pierwsza transmisja w Polsce

Testowa transmisja na terenie Polski miała miejsce 5 października 1938 roku w Warszawie. Uczestniczył w niej znany piosenkarz  Mieczysław Fogg. Oficjalna emisja sygnału telewizyjnego została przeprowadzona 26 sierpnia 1939 roku. Dokonano wtedy transmisji  występu aktorki Ireny Zaleskiej. Wybuch wojny przerwał pracę nad telewizją na terenie Polski. Wrócono do nich po wojnie. Pierwszy sygnał nadano w 1952 roku.