Mały Obłok Magellana to dwa obiekty? Nowe badania ujawniają tajemnicę
Międzynarodowy zespół fizyków i astronomów przedstawił dowody na to, że mały Obłok Magellana nie jest pojedynczą galaktyką, a właściwie dwoma mniejszymi, jedna za drugą. Ich położenie wyjaśniałoby, dlaczego stosunkowo niedawno zauważono, że obiekt składa się tak naprawdę z dwóch mniejszych.
Obłoki Magellana to dwa obiektu do tej pory uważane za galaktyki karłowate, które orbitują wokół Drogi Mlecznej. Rozróżniamy Wielki Obłok Magellana oraz sąsiadujący z nim i mniejszy Mały Obłok Magellana. Połączone są z naszą galaktyką grawitacją. Można je zaobserwować bez problemów na południowej półkuli w postaci dwóch małych skrawków przypominających oderwane fragmenty naszej galaktyki. Obłoki połączone są ze sobą Strumieniem Magellanicznym.
Swoją nazwę zawdzięczają Ferdynandowi Magellanowi. Jednemu z najwybitniejszych morskich podróżników i odkrywców.
Na ten moment uważany za galaktykę karłowatą, choć już od końca lat 80. pojawiają się sugestię, że w rzeczywistości obiekt składa się z dwóch galaktyk. Jej średnicę szacuje się na około 7000 lat świetlnych, na co składa się kilkaset milionów gwiazd.
Znajduje się w odległości 200 000 lat świetlnych od Drogi Mlecznej, co czyni ja najbliższym sąsiadem naszej galaktyki oraz jednym z najdalszych obiektów, których obserwację na nocnym niebie można prowadzić gołym okiem. Jednak z powodu niskiej jasności powierzchniowej najlepiej poszukiwać jej na niebie wolnym od zanieczyszczenia światłem.
Naukowcy postanowili zdobyć dowody na to, że w rzeczywistości Mały Obłok Magellana to dwie galaktyki karłowate. Międzynarodowy zespół badawczy przestudiował dane zebrane przez kosmiczne obserwatorium Gaia oraz Galactic Australian Square Kilometre Array Pathfinder, zestawu radioteleskopów w Australii Zachodniej. Przeanalizowali także dane z przeglądu APOGEE.
Analiza wykazała, że skład chemiczny dwóch części Małego Obłoku Magellana jest odrębny. Co więcej, obie części mają różne prędkości. Obiekty wydają się mieć podobną masę i oddziaływać tak samo z Wielkim Obłokiem Magellana.
Uzyskane dowody bardzo mocno wskazują na to, że Mały Obłok Magellana to dwie odrębne galaktyki karłowate. W związku z tym, że z ziemskiej perspektywy umieszczone są jedna za drugą, tak długo pozostawały w ukryciu, stwarzając iluzję pojedynczej galaktyki. Naukowcy obliczyli dodatkowo, że bliższa z nich znajduje się w odległości około 199 tys. lat świetlnych, natomiast bardziej odległa o około 215 tys. lat świetlnych.
Praca obecnie znajduje się na serwerze preprintów arXiv.
