Testy modelu sondy Solar Orbiter

23 marca model sondy opuścił brytyjskie zakłady Airbusa w Stevenage i trafił do laboratoriów IABG koło Monachium, gdzie zostanie poddany testom mechanicznym. Będzie to kluczowy etap weryfikacji konstrukcji sondy. Po zakończeniu trzymiesięcznych prób STM wróci do zakładów Airbus Defence and Space w Stevenage, gdzie zostaną zamontowane podzespoły radiatorów. Model odwiedzi IABG raz jeszcze w drugiej połowie roku, w celu przeprowadzenia testów termicznych.

Przy największym zbliżeniu, kiedy natężenie światła słonecznego będzie 13 razy większe niż w przypadku satelitów krążących wokół Ziemi, statek kosmiczny będzie musiał wytrzymać intensywne promieniowanie termiczne. Stąd też projekt uwzględnia osłonę termiczną oraz nową technologię baterii słonecznych, odpornych na wysoką temperaturę. Osłona zintegrowana z STM składa się z kilku warstw tytanu z zewnętrzną powłoką ochronną wykonaną z materiału o nazwie SolarBlack, który opracowano specjalnie na potrzeby tej misji.
 
W punkcie maksymalnego zbliżenia Solar Orbiter znajdzie się bliżej Słońca, niż Merkury, w odległości 0,28 jednostki astronomicznej (ok. 42 milionów kilometrów) na orbicie wychodzącej poza płaszczyznę ekliptyki. Będzie mógł z niej prowadzić długotrwałe obserwacje jednego obszaru powierzchni Słońca, z jednoczesnym widokiem na obszary biegunowe. Będzie to jedno z najbliższych podejść do Słońca, jakie wykonał jakikolwiek statek kosmiczny. 

Misja Solar Orbiter odbywa się z polskim udziałem. Centrum Badań Kosmicznych PAN będzie odpowiadało za budowę jednostki przetwarzania (instrument digital processing unit) i oprogramowanie niskiego poziomu instrumentu STIX, oraz za jego testy termiczne i naziemne oprzyrządowanie elektryczne.
 
Sonda ma zostać wystrzelona w 2018 roku rakietą Atlas.